Maar hoe herken je nu een echte christen? De naam 'christen' is afgeleid van Christus. Wie zegt christen te zijn, zegt daarmee een volgeling van Christus te zijn. In de Bijbel komt het woord christen maar driemaal voor: in Handelingen 11 vers 26, Handelingen 11 vers 26 -> 'En het gebeurde ... dat de discipelen het eerst in Antiochië christenen werden genoemd.' in Handelingen 26 vers 28 Handelingen 26 vers 28 -> 'Agrippa nu zei tot Paulus: Straks zou u mij nog door uw overreding christen maken.' en in 1 Petrus 4 vers 16. 1 Petrus 4 vers 16 -> 'Als hij echter als christen lijdt, laat hij zich niet schamen, maar God verheerlijken in deze naam.' Het is geen titel waarmee de eerste christenen zichzelf tooiden, maar een naam die hen werd gegeven door de buitenstaanders. De mensen van de wereld zagen aan de christenen dat ze bij Christus hoorden. De christenen getuigden van Christus en wat ze van Hem vertelden lieten ze in hun eigen leven zien. Christen zijn is Christus uitleven.
Iemand is echt een christen als hij weet dat hij de Here Jezus Christus als zijn Heer en Heiland kent en liefheeft en dient; als hij weet dat Christus voor hem moest sterven omdat hij een zondaar was; als hij weet dat hij zonder Christus voor eeuwig verloren zou gaan; als hij weet dat hij alles te danken heeft aan het werk dat Christus voor hem wilde volbrengen aan het kruis, waar Christus voor hem in de dood ging die hij had verdiend; als hij weet dat Christus is opgestaan en naar de hemel is gegaan; als hij beseft dat hij elk ogenblik van zijn leven afhankelijk is van Christus in de hemel; hij ziet ook uit naar het ogenblik dat Jezus Christus komt om hem op halen en voor eeuwig in het Vaderhuis te laten wonen. Al die dingen zullen alle aspecten van zijn leven doortrekken. Van de christenen in Thessalonika hoefde je je niet af te vragen of zij echte christenen waren. Paulus kon aan en van hen schrijven: 'En u bent navolgers geworden van ons en van de Heer, nadat u het woord hebt aangenomen onder veel verdrukking, met blijdschap van de Heilige Geest, zodat u een voorbeeld bent geworden voor alle gelovigen in Macedonië en in Achaje. Want van u uit heeft het woord van de Heer weerklonken, niet alleen in Macedonië en in Achaje, maar in elke plaats is uw geloof in God uitgegaan, zodat wij daarvan niets hoeven te zeggen; want zelf vertellen zij van ons welke ingang wij bij u hadden, en hoe u zich van de afgoden tot God hebt bekeerd om de levende en waarachtige God te dienen en zijn Zoon uit de hemelen te verwachten, die Hij uit de doden heeft opgewekt, Jezus, die ons redt van de komende toorn' -> 1 Thessalonikers 1 vers 6-10.
Een christen slaat zichzelf niet op de borst. Hij beseft dat hij door pure genade gered is. Hij beseft dat hij geen volmaakt mens is. Alleen Christus was volmaakt. Maar als een christen in de fout gaat, zal hij dat weten te belijden. Hij zal zijn fout niet verdoezelen of goedpraten.
Het leek mij goed om naar aanleiding van je vraag toch even wat uit te weiden over je 'nepchristenen' omdat, zoals je ziet, hiermee heel belangrijke dingen verbonden zijn.
| Home | De kwestie |