In neem aan dat je met je vraag bedoelt, hoe het komt dat ze er zijn. God is immers de Schepper die toch geen fouten maakt? Voordat ik hier verder op inga hoop ik dat jij gezond bent in lijf en leden, en als je dat bent, dat je daarvoor dan dankbaar bent. Je gezondheid is geen eigen prestatie, toch? Of kijk je neer op de gehandicapte in de de geest van de Farizeeër die neerkeek op de slechte man naast hem en hoogmoedig bad: O God, ik dank U, dat ik niet ben zoals de overige mensen -> Lukas 18 vers 11?
Gehandicapte mensen hebben bij God een streepje voor. Hun handicap maakt hen afhankelijk van anderen. Dat is geen schande, dat is in feite de noodzakelijke erkenning die ieder mens zou moeten hebben. De echte onafhankelijke mens is de mens van de zonde. Dat is de mens die meent dat hijzelf god is en zich ook als zodanig gedraagt. De antichrist zal die gedaante in volheid tonen: 'de mens van de zonde, ... de zoon van het verderf, die zich verzet en zich verheft tegen al wat God heet of een voorwerp van verering is, zodat hij in de tempel van God gaat zitten en zichzelf vertoont dat hij God is' -> 2 Thessalonikers 2 vers 3 en 4. Alle mensen die menen te kunnen leven zonder afhankelijk te zijn van God, die met God niets te maken willen hebben, die zichzelf een beetje god voelen, openbaren in mindere of meerdere mate de geest van de antichrist. Veel mensen die een handicap hebben gekregen zijn zich bewust geworden van hun afhankelijkheid van God. God heeft hen daardoor tot zichzelf gebracht.
Een vrouw die in eigenwilligheid leefde kreeg een beroerte. Het resultaat was eenzijdige verlamming en aangewezen zijn op verzorging en rolstol. Weg was al het mooie. Maar hierdoor is ze wel naar God daan vragen en heeft Hem leren kennen als Iemand die voor haar zorgt. Zoals ze het vaak zegt: Er is altijd die hand van boven die ik mag vastgrijpen.
Een man die door een auto ongeluk gehandicapt was geraakt, werd door familieleden meegenomen naar een EO familiedag. Hij had er helemaal geen zin. Om van het gezeur af te zijn had hij tenslotte toegezegd mee te gaan. In het stadion kwam hij met zijn rolstoel terecht tussen nog meer mensen in een rolstoel met een lichamelijke, maar ook met een geestelijk handicap. Hij kwam vlak bij een jongeman die rare klanken uitstootte en wild met zijn armen zwaaide. De moeder van de jongeman excuseerde zich voor haar zoon, hij moest maar niet op hem letten. Alles bij elkaar voelde hij zich zo kwaad worden dat hij weg wilde. Zat hij hier, gescheiden van zijn familie, temidden van een stelletje debielen. Dat wilde hij niet. Toen begon men met zingen, mooie liederen over de Here Jezus. Op slag werd de wild zwaaiende jongen rustig en zijn gezicht begon te stralen. 'Toen ik dat zag', vertelde de man, 'werd ik jaloers; dat wilde ik ook hebben.' Toen de dag was afgelopen nam de familie een andere man en vader mee terug naar huis. Hij had zijn hart aan de Here Jezus gegeven. Hoe was dat gekomen? Door het getuigenis, zonder woorden, van een zwaar geestelijke en gehandicapte jongeman. Het leven van die gehandicapte jongen had een vrucht voor de eeuwigheid voortgebracht. Zijn leven op aarde was niet voor niets.
Heb je wel eens van Joni gehoord? Op 17-jarige leeftijd raakte zij verlamd door een tragisch ongeval. Joni dook in ondiep water en brak daarbij haar nek. De moeilijkste tijd van haar leven brak aan. Een tijd van vragen, woede, een poging tot zelfmoord, maar uiteindelijk een tijd van aanvaarding. Ze leerde beseffen dat God een mens kan en wil gebruiken zelfs als het lichaam grotendeels is uitgeschakeld. Je zou haar boek 'Joni', waarin zij haar verhaal vertelt, eens moeten lezen. We krijgen allemaal een zekere mate van leed te verwerken in ons leven. Waar het op aankomt is wat je doet, nadat dromen over je toekomst in rook zijn opgegaan. In zo'n ervaring wil Joni je laten delen en wijst daarbij op God in wiens hand haar leven is.
God weet van een leven, waarvan een mens zegt: 'wat moet je daar nu mee', een leven te maken waardoor Hij wordt verheerlijkt. God verheerlijkt zichzelf in het zwakke en onaanzienlijke. Gods werk gaat dwars in tegen alles wat indruk maakt op eigenwillige mensen. Eigenwillige mensen kijken alleen naar de buitenkant, voor hen telt alleen de roem van mensen, als zij het maar kunnen maken. Je kunt in het geval er sprake is van gehandicapte mensen die hun vertrouwen hebben gesteld op God, het woord van 1 Korinthiërs 1 vers 27 en 28 toepassen: 'het dwaze van de wereld heeft God uitverkoren om de wijzen te beschamen, en het zwakke van de wereld heeft God uitverkoren om het sterke te beschamen, en het onaanzienlijke van de wereld en het verachte heeft God uitverkoren, en wat niets is, om wat iets is te niet te doen, opdat geen vlees roemt voor God.' Zij mogen weten dat God hen verbonden ziet met de Here Jezus: 'Uit Hem toch bent u in Christus Jezus, die ons geworden is: wijsheid van Godswege, gerechtigheid, heiliging en verlossing, opdat, zoals geschreven staat: Wie roemt, laat hij roemen in de Heer' -> 1 Korinthiërs 1 vers 30 en 31). Als het gaat om geestelijk gehandicapte mensen, die zich van dit alles niets bewust zijn, mogen we weten dat God hen kent. Hij zal hen op grond van het werk van zijn Zoon aan het kruis behouden.
Gehandicapte mensen zullen bij de komst van de Here Jezus een nieuw lichaam krijgen, evenals allen die gezond waren. Dat mensen gehandicapt geboren kunnen worden of gehandicapt kunnen raken door een ongeluk komt door de zonde die in de wereld is gekomen. De Here Jezus zal eens de gevolgen van de zonde wegnenem voor allen die hebben geloofd in 'het Lam van God dat de zonde van de wereld wegneemt' -> Johannes 1 vers 28. De Here Jezus zal alle dingen nieuw maken en allen die Hem hebben aangenomen zullen daarin mogen delen. Hierover lees je in Openbaring 21 vers 1-7: 'En ik zag een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, want de eerste hemel en de eerste aarde waren voorbijgegaan, en de zee was niet meer. En ik zag de heilige stad, het nieuwe Jeruzalem, uit de hemel neerdalen van God, gereed als een bruid die voor haar man versierd is. En ik hoorde een luide stem vanuit de troon zeggen: Zie, de tabernakel van God is bij de mensen en Hij zal bij hen wonen, en zij zullen zijn volk zijn, en God Zelf zal bij hen zijn, hun God. En Hij zal elke traan van hun ogen afwissen, en de dood zal niet meer zijn, noch rouw, noch geschrei, noch pijn er meer zijn want de eerste dingen zijn voorbij gegaan. En Hij die op de troon zat, zei: Zie, Ik maak alles nieuw. En Hij zei tot mij: Schrijf, want deze woorden zijn getrouw en waarachtig. En Hij zei tot mij: Zij zijn gebeurd! Ik ben de alfa en de omega het begin en het einde. Ik zal hem die dorst heeft, geven uit de bron van het water van het leven om niet. Wie overwint, zal deze dingen beerven, en Ik zal Hem een God zijn en Hij zal Mij een zoon zijn.' Dit prachtige vooruitzicht mag ieder kind van God hebben, maar het mag toch wel een bijzondere bemoediging zijn voor gehandicapten en hun familieleden die mogen weten dat God uiteindelijk alle dingen doet meewerken ten goede voor hen die Hem liefhebben. Romeinen 8 vers 28 -> 'Maar wij weten dat hun die God liefhebben, alle dingen meewerken ten goede, hun die naar zijn voornemen geroepen zijn.'
| Home | De kwestie |